Armòu(-de-Tartarìo)
Atriplex tatarica
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Nom en français : Arroche de Tartarie.
Descripcioun :L'armòu-de-Tartarìo trachis dins li relarg sala subretout en ribo de mar o peréu dins lis escoumbre e li prado de fedo. Es uno planto drecho un pòu argentado mai emé lou dessubre di fueio bèn verd. Aquéli soun forço chanjadisso coume li grano tambèn, pu o mens grando e toujour di 3 valvo cuberto de berrugo o noun.
Usanço :La bono-damo, A. hortensis, sa cousino, èi cultivado pèr èstre manjado coume d'espinarc. Sèmblo que tóuti lis armòu soun coumestible.
Port : Grando erbo
Taio : 1,2 à 1(1,5) m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Atriplex
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 6 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : NaCl
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Palun
- Escoumbre e proche dis oustau
- Mar
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurimediterranenco
Ref. sc. : Atriplex tatarica L., 1753
Estipe(-di-pichòti-flour)
Stipella parviflora
Poaceae Graminaceae
Nom en français : Stipe à petites fleurs.
Descripcioun :L'estipe-di-pichòti-flour es uno planto forço raro au nostre (e peréu en Franço) que trachis dins li marlo de Fournès au couchant de noste relarg (s'atrobo pièi en Espagno e en Africo de l'uba). Es uno grando erbo di proun laco, emé uno grando paumo que caup d'espigueto pourtado pèr un long pecou. Li lemma porton d'arèsto primo e longo de 5 à 10 cm.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Grando erbo
Taio : 50 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stipella
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Marlo
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Mediterrano-Touranienno
Ref. sc. : Stipella parviflora (Desf.) Röser & Hamasha, 2012
(= Stipa parviflora Desf., 1798 )